Mrożenie jest najbardziej racjonalną metodą utrwalania żywności:

Pozwala w większym stopniu niż np. cukrzenie, solenie czy marynowanie zachować najbardziej zbliżoną do produktów świeżych wartość odżywczą, i to bez wprowadzania dodatkowych substancji konserwujących (sól, ocet i inne konserwanty).
Nie obserwuje się praktycznie zmian struktury białek podczas przechowywania w stanie zamrożonym.
Dzięki niskiej temperaturze zahamowane zostają procesy jełczenia tłuszczów zachodzące w temepraturze wyższej niż - 18 oC.
Straty składników mineralnych są niewielkie i związane nie z samym procesem zamrażania, ale z obróbką wstępną, np. blanszowaniem owoców i warzyw (czyli obgotowywaniem przez krótki czas w celu unieczynnienia enzymów mogących niszczyć składniki odżywcze oraz powodować niekorzystną zmianę barwy lub rozwój flory bakteryjnej).
Zamrażanie jest metodą przechowalnictwa w największym stopniu zapobiegającą stratom witamin w żywności. Na przykład straty witaminy C są stosunkowo niewielkie i wynoszą 20% (dla porównania - w syropach tracimy średnio 75%, w kompotach i dżemach powyżej 35%). Mrożone owoce tracą witaminę A tylko w 5-10%, a mrożone warzywa w 20-30%. Straty witamin B1 i PP są też znacznie mniejsze niż obserwuje się to przy innych metodach przechowywania żywności.
Ważną zaletą mrożonek jest to, że podczas ich gotowania straty witamin są mniejsze niż w przypadku gotowania świeżych owoców i warzyw.